Wat is prediken een feest!!!

Hallo allemaal, we willen jullie allemaal hartelijk bedanken voor de leuke reacties waardoor wij merken dat jullie ook graag willen weten hoe de prediking in Namibië zich ontwikkelt.

We hebben weer een druk weekend achter de rug met de vergaderingen en de velddienst. John had voor de eerste keer de openbare lezing hier en dat ging heel goed. De zaal was tjokvol.

Ook op de LED vergadering had John 2 aandelen en ik mocht de return visit doen. En het ging nog aardig ook :). 
Zaterdag hebben we met het tafeltje openbaar getuigenis gedaan en het is zo leuk dat je hier veel je bijbel kunt gebruiken en ze ervoor gaan staan om een video te zien. Lectuur is niet aan te slepen en de reacties zijn overweldigend.
Zondag hebben we wat nabezoeken gedaan (na 3 dagen) in de Damara location waarvan we een fotootje hebben bijgeplaatst, dit is nog niet de armoedigste wijk, de zogenoemde blikkies.

Maandag hebben we een bezoek gebracht aan het RTO in Windhoek en een rondleiding gehad en werden uitgenodigd voor de lunch. Het was enorm aanmoedigend om te zien dat brs. en zrs. zich zo volledig inzetten voor de waarheid. Wel schrokken we van het feit dat er zoveel behoefte is aan werkers in de dienst en aangestelde brs. Gemeentes met 1 ouderling of zelfs geen een, is geen uitzondering en ze hebben veel hulp nodig (the need is great).

Dinsdag hadden we een heel bijzondere dag in de dienst, we begonnen om 8.45 toen het nog een beetje koel was. Eerst een nabezoek gebracht en afspraak gemaakt, ze verwachte ons al zei ze grappig hè. In 3 uur tijd hebben we 6 huizen gedaan waarvan deze 2 eruit sprongen.

We liepen even naar de auto die we in de schaduw naast een huis geparkeerd hadden en daar liep een man een beetje heen en weer, dit gedeelte was nog niet aan de beurt dus we zeiden hem gewoon gedag. Toen kwam er toch een gesprek, de man had gewoon op ons gewacht. Hij vertelde dat zijn leven was vastgelopen door schulden etc. Hij had al tweemaal een plan gemaakt om zichzelf van het leven te beroven. Hij besefte dat hij terug moest naar God. En hij was nu de afgelopen maanden bezig met een eigen bijbelstudie groepje. Hij nodigde ons in de schaduw en ging stoelen halen en we hebben diverse teksten besproken en hij gaf aan dat hij zich aangemoedigd voelde en was ontzettend dankbaar, hij wil graag dat we terugkomen en we hebben hem uitgenodigd voor zondag met zijn gezin.

De tweede was een jonge man die toevallig daar was met autopech. Hij vertelde dat hij altijd heel erg gelovig was geweest maar verkeerde dingen had gedaan en zich ver van God verwijderd voelde. Hij was zichtbaar geroerd door de teksten over vergeving bij berouw en we konden gelijk starten met de Goed Nieuws brochure. Ook hem uitgenodigd als hij hier nog is voor de vergadering en video over Jezus laten zien en we zullen hem bellen. Ook hij was heel blij ons gesproken te hebben.
We kunnen niet uitleggen hoe geweldig dankbaar werk het is om hier in de dienst te zijn, ik zou zeggen: wil je prediken met plezier pak je boeltje en kom hier!!

Woensdag na een fijne velddienst ochtend, hadden we nog studie met Patricia en Richard. We lieten aan het eind van de studie, waar altijd meerdere bij komen zitten, nog even een video zien... 

S' middags gingen we naar Rolf en Rachel op de farm, een rit van 50 km over gravel en zandpaden, hobbel hobbel, we zijn daar tot donderdagmiddag gebleven. We hebben ontzettend genoten, als we op ons stoeltje zaten op de veranda kwam het wild voor ons (15-20 meter) water drinken en het was adembenemend mooi.

Rolf en Rachel zijn heel lieve mensen die ons uitnodigden terwijl hun hele farm nog herbouwd moet worden nadat deze totaal was afgebrand. Maar we moesten komen en dat hebben we gedaan. Wij kampeerden in een soort luxe tent op een aanhanger op een twee meter hoogte. Zelf slapen ze in een grote tent.
S'avonds zaten we bij het haardvuur (braai) binnen in de farm die alleen er als casco weer staat, verder moet ramen, deuren en aankleding nog gebeuren. We zaten heerlijk te praten bij het haardvuur en ineens zie ik dat er...ja niet gelogen honderden spinnen rondlopen, van klein tot groot, heel groot. Oh man, wat was ik bang, voeten van de vloer, oh bah en toen moesten we ook nog naar het toilet en naar de tent en dat alles op mijn slippers met een zaklampje, want licht was er niet. Ik denk dat ik vele malen verstijfd van angst stond te trillen. Griezel,griezel...Oh zegt Rolf die doen niets, anders zeg ik wel, nou daar werd het ook niet beter van en toen zag John ook nog eens een schorpioen. En als deze je bijt kan het je laatste zijn..gezellig!! Wat was ik blij dat we hoog en droog in die tent lagen, daar kon dat spul in ieder geval niet komen.

Maar goed het werd weer dag en dan was er niets meer te zien en genoten we weer van alles wat er was.
Maar het mooist was vanuit Rolfs hutje bij de Waterhole. We hebben enkele foto's geplaatst maar het was ontzettend moeilijk kiezen uit  zo'n 160 foto's.